DT News - Greece - Η ολιστική προσέγγιση της ορθοδοντικής

Dr Dennis J. Tartakow

Δευ. 19 Απριλίου 2010

Η ορθοδοντική είναι ολιστική οδοντιατρική. Σαν συνετοί ορθοδοντικοί, δεν θεραπεύουμε απλώς την κακή σύγκλειση. Θεραπεύουμε έναν άνθρωπο ο οποίος τυχαίνει να παρουσιάζει κακή σύγκλειση. Πρόκειται για μια ενότητα μυαλού-σώματος-πνεύματος και η εργασία της ορθοδοντικής είναι μοναδική από αυτή την άποψη.

Οι δικηγόροι συντάσσουν νομικά επιχειρήματα και οι λογιστές καταλήγουν σε ισοσκελισμένους ισολογισμούς. Όμως ένας ορθοδοντικός που δεν αντιμετωπίζει τον ασθενή ολοκληρωμένα (ολιστικά) χάνει όλη την ουσία της ιατρικής. Η παρατήρηση αυτή δεν είναι φυσικά καινούρια. Η σχέση γιατρού-ασθενή είναι πολύ δυνατή. Κακές σχέσεις μπορούν να προκαλέσουν πόνο. Ποιος αμφιβάλλει ότι οι ασθενείς που εμπιστεύονται τους γιατρούς τους είναι πιθανότερο να ιαθούν από εκείνους που δεν τους εμπιστεύονται; Ένας συμπαθής και συμπονετικός γιατρός είναι πιθανότερο να είναι ακριβής στη διάγνωση και τη θεραπεία από κάποιον που προσποιείται τη συμπόνια.

Στον κόσμο της οδοντιατρικής όλα όσα ξέρουμε πλέον για την εναλλακτική ιατρική αλλά και την ιαματική δύναμη που έχει απλώς το να ακούς τον ασθενή, υποδεικνύουν ότι οι ασθενείς είναι καλύτερο να αντιμετωπίζονται από γιατρούς που τους βλέπουν σαν «όλον» και ολοκληρωμένους ανθρώπους. Τελικά, η οριστική απάντηση στις σχέσεις γιατρού-ασθενή πιθανότατα βρίσκεται βαθιά σ’ ένα μεταφυσικό λαβύρινθο. Είναι όμως φανερό ότι οι ασθενείς προέρχονται από συγκεκριμένα περιβάλλοντα και αυτά τα περιβάλλοντα πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Συχνά ολόκληρη η οικογένεια του ασθενούς με ορθοδοντικά προβλήματα θα χρειαστεί να εμπλακεί στη θεραπεία, για να υπάρχουν επιτυχή αποτελέσματα. Ο ορθοδοντικός είναι ο ενδιάμεσος σε ένα ολόκληρο πλέγμα μέσα στο οποίο ο ασθενής θεραπεύεται με επιτυχία ή όχι. Το καθήκον μας μπορεί να αφορά μόνο τον ασθενή, όμως για να εκπληρώσουμε πλήρως την αποστολή μας, η έρευνα και η κατανόησή μας πρέπει να απλωθούν ευρύτερα.

Προφανώς, δεν είναι σωστό να αντιμετωπίζουμε μόνο τα συμπτώματα μιας ασθένειας. Στην πρακτική μας ως ολιστικοί ιατροί, αναγνωρίζουμε ότι η κακή σύγκλειση είναι συχνά σύμπτωμα άλλων καταστάσεων και η δουλειά μας ως ορθοδοντικοί είναι να εντοπίσουμε αυτό το πρόβλημα στη ρίζα του ώστε να πετύχουμε δραστικά και σταθερά αποτελέσματα. Αυτό καθιστά κάθε ορθοδοντικό παράλληλα ψυχαναλυτή, ντεντέκτιβ, παπά και φίλο. Απαιτεί από κάθε γιατρό να είναι άνθρωπος, κάτι πολύ ρομαντικό αλλά και πολύ ουσιαστικό.

Πώς μπορούν οι ορθοδοντικοί να γίνουν ολιστικοί; Πώς μπορούμε να εξοπλιστούμε ώστε να αντιμετωπίζουμε αυτό το σύνθετο πλέγμα αντιφάσεων που είναι οι ασθενείς μας; Αυτή είναι η πεμπτουσία και η απάντηση της ιατρικής!