DT News - Greece - Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

D. J. Tartakow, DMD, Med, EdD, PhD, Editor in Chief

Τρι. 15 Σεπτεμβρίου 2015

Όταν οι φοιτητές συζητούν για την πραγματοποίηση ερευνών, πολλοί δε σκέφτονται τον τομέα των κλασικών ερευνητικών προσεγγίσεων, αλλά γράφουν ένα άρθρο για ένα συγκεκριμένο θέμα ή εξετάζουν μία περιορισμένη κλινική εργασία.

Οι περισσότεροι φοιτητές Ιατρικής και Οδοντιατρικής σκέφτονται την ποσοτική προσέγγιση επειδή έχει χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος εκλογής για πολλά χρόνια, ενώ οι φοιτητές των Κοινωνικών Επιστημών είναι πιο εξοικειωμένοι με ποιοτικές μεθοδολογίες. Η διερεύνηση μίας ποικιλίας κλινικών ή θεωρητικών ιατρικών και οδοντιατρικών θεμάτων μπορεί να απαιτεί ποσοτικές, ποιοτικές ή συνδυασμό μεθοδολογιών στην ίδια μελέτη. Είναι καιρός να διευρύνουμε την πολυμάθεια της έρευνας και αυτά τα νέα σημεία ενδιαφέροντος θα πρέπει να προσδιοριστούν στο επίπεδο των φοιτητών Ιατρικής και Οδοντιατρικής.
Μέχρι πρόσφατα, οι ιατρικές και οδοντιατρικές επιστήμες ασχολούνται περισσότερο με την θεραπεία των κυρίων συμπτωμάτων, αντί για την αντιμετώπιση της αιτιολογίας της νόσου. Είναι σημαντικό να εστιάζουμε στην θεραπεία των οργανικών συστημάτων και όχι μόνο των συμπτωμάτων. Για να εκτιμήσουμε αυτό το φάσμα, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε πως η έρευνα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή μίας τέτοιας γνώσης. Για να διευκολύνουμε την καλύτερη κατανόηση, διάγνωση και θεραπεία των ασθενών μας, οι γιατροί θα πρέπει να εκτιμούν και να αξιολογούν την επιστημονική έρευνα με ανοικτούς ορίζοντες και μία αναζήτηση για την οπτικοποίηση ιατρικών και οδοντιατρικών ερευνών.
Βασικά, η έρευνα θυμίζει την εξιστόρηση: είναι μία μεθοδική και οργανωμένη διερεύνηση σε ένα θεωρητικό ζήτημα ή πρακτική κατανόηση ενός αντικειμένου. Η έρευνα χρησιμοποιείται για να α)διαμορφώσει ή επιβεβαιώσει επιστημονικά δεδομένα, β) επανεπιβεβαιώσει αποτελέσματα προηγούμενων μελετών, γ)επιλύσει νέα ή υπάρχοντα προβλήματα, δ)υποστηρίξει επιστημονικές θέσεις και/ή ε)αναπτύξει νέες θεωρίες σχετικά με υποθετικές ή πρακτικές αρχές. Μία ερευνητική εργασία μπορεί να αποτελεί επίσης μία περαιτέρω εξέλιξη παλαιότερων εργασιών για να εξεταστεί η αξιοπιστία των εργαλείων, διαδικασιών ή πειραμάτων, συμπεριλαμβανομένης της αναπαραγωγής προηγούμενων εργασιών ή την ανάπτυξη νέων επιστημονικών πεδίων.
Μία κλασική επεξήγηση της διαφοράς μεταξύ θεωρητικών και πρακτικών αρχών ιατρικής, οδοντιατρικής και επιστημονικής έρευνας είναι η εξής: α)θεωρητικές προσπάθειες κατανόησης των αιτίων και της φύσης της υγείας και της νόσου, έναντι β)πρακτικών εγχειρημάτων για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας. Αυτοί οι δύο τομείς σχετίζονται αλλά μπορεί να είναι και ανεξάρτητοι μεταξύ τους. Είναι πιθανή η διερεύνηση της υγείας και της νόσου χωρίς την θεραπεία ενός συγκεκριμένου ασθενή και είναι δυνατή η θεραπεία ενός ασθενή χωρίς να γνωρίζουμε τον τρόπο λειτουργίας της θεραπείας.
Ο κύριος στόχος της βασικής επιστημονικής έρευνας σε αντίθεση με την εφηρμοσμένη έρευνα έγκειται στην καταγραφή, ανακάλυψη, ανάπτυξη και ερμηνεία μεθόδων, συστημάτων ή προσεγγίσεων. Αυτές οι ερευνητικές προσεγγίσεις εξαρτώνται από την επιστημιολογία και ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των ανθρώπων και των επιστημών.
Μία βασική διάκριση στην επιστημονική έρευνα είναι μεταξύ θεωρίας και υπόθεσης: μία θεωρία αποτελεί συλλογή υποθέσεων που συνδέονται λογικά μεταξύ τους σε μία συναφή εξήγηση ορισμένων πτυχών της πραγματικότητας, που λαμβάνει κάποια εμπειρική υποστήριξη σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο. Οι υποθέσεις αποτελούν εξατομικευμένες και εμπειρικά δοκιμασμένες εικασίες. Ως βασική ανασκόπηση, οι τρεις συνηθέστερες ερευνητικές προσεγγίσεις περιγράφονται ως εξής:
Ποσοτική έρευνα
Ποιοτική έρευνα
Φαινομενολογία
Εθνογραφία
Μελέτη περίπτωσης
Βασισμένη θεωρία
Ιστορική
Μικτή έρευνα

Λογική για την καταλληλότητα της ερευνητικής μεθόδου

Για μία πολύ απλή κατανόηση, αυτές οι τρεις ερευνητικές μεθοδολογίες(ποιοτική, ποσοτική και μικτή) έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διερεύνηση διαφόρων θεμάτων, με βάση διαφορετικές πτυχές.
Μία ποσοτική προσέγγιση βοηθά στην ανάπτυξη και την εφαρμογή μαθηματικών, στατιστικών και υποθέσεων που αφορούν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Χρησιμοποιεί μετρήσεις για την παροχή της κύριας συσχέτισης και έκφρασης των ποσοτικών σχέσεων. Μία ποιοτική ερευνητική προσέγγιση είναι κατάλληλη κατά τη συλλογή δεδομένων για βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης και κοινωνικής συμπεριφοράς και τους λόγους μίας τέτοιας συμπεριφοράς. Διερευνά το πώς και το γιατί αντί για το πότε, τι ή πού κατά τη λήψη αποφάσεων, καθώς και διάφορες αντιδράσεις προς ή αντιλήψεις ενός συγκεκριμένου φαινομένου.
Αυτή η προσέγγιση μπορεί να υποθέτει κάποια κοινά στοιχεία στην αντίληψη των ανθρωπίνων όντων και πώς ερμηνεύουν παρόμοιες εμπειρίες αναζητώντας να αναγνωρίσουν, κατανοήσουν και περιγράψουν αυτά τα κοινά στοιχεία. Η μικτή προσέγγιση έχει εξελιχθεί ως ένας πραγματικός τρόπος χρησιμοποίησης των δυνατών στοιχείων τόσο της ποιοτικής όσο και της ποσοτικής ερευνητικής μεθοδολογίας. Βρίσκεται ακόμη στις αρχές της και αναμένεται να καταστεί περισσότερο δημοφιλής τα επόμενα λίγα χρόνια.
Ως πραγματιστής και ρεαλιστής εξετάζω την παγκόσμια αντίληψη ενός ερευνητικού ερωτήματος για να επιτραπεί στον ερευνητή να είναι ανοικτός α) σε πολλαπλές μεθόδους συλλογής δεδομένων, όπως ποιοτικές και ποσοτικές πηγές, β) να εστιάσει σε πρακτικές εφαρμογές της έρευνας και γ) να τονίσει τη σημασία της πραγματοποίησης έρευνας που διαχειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο το ερευνητικό πρόβλημα.