Μία νέα έρευνα βρήκε ότι οι μικροβιακές αποικίες που αρχίζουν να σχηματίζονται μέσα στα οδοντικά εμφυτεύματα κατά τη στιγμή της τοποθέτησης παίζουν κρίσιμο ρόλο στη δημιουργία του μακροπρόθεσμου περιεμφυτευματικού περιβάλλοντος.
ANN ARBOR, Μίσιγκαν, ΗΠΑ: Καθώς ο αριθμός των οδοντικών εμφυτευμάτων που τοποθετούνται παγκοσμίως συνεχίζει να αυξάνεται, αυξάνεται επίσης η κλινική σημασία της κατανόησης της περιεμφυτευματικής νόσου. Παρόλο που ο ρόλος των βακτηριακών βιομεμβρανών στην περιεμφυτευματική νόσο είναι εδραιωμένος, οι αρχικές μικροβιακές διαδικασίες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του περιεμφυτευματικού περιβάλλοντος δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητές. Ρίχνοντας φως στο ζήτημα, μία νέα έρευνα προτείνει ότι τα βακτήρια που παγιδεύονται μέσα στη σύνδεση του εμφυτεύματος κάτω από τη βίδα κάλυψης κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης μπορεί να παίζουν θεμελιώδη ρόλο στο σχηματισμό του περιεμφυτευματικού μικροβιώματος και στον καθορισμό του μελλοντικού κλινικού αποτελέσματος.
Στην μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν τη διαδικασία της μικροβιακής αποίκησης κατά τη διάρκεια μίας περιόδου 12 εβδομάδων σε 15 υγιείς ενήλικες στους οποίους είχε τοποθετηθεί σε γειτνίαση με δόντι ένα μονήρες εμφύτευμα με επιφάνεια με μικρο-υφή, ως μέρος ενός πρωτοκόλλου δύο σταδίων:. Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι το μικροβίωμα του εμφυτεύματος αναπτύσσεται με έναν δομημένο, όχι τυχαίο τρόπο, αρχίζοντας από τα βακτήρια μέσα στη σύνδεση του εμφυτεύματος τη στιγμή της τοποθέτησης.
Μέσα σε 24 ώρες από το χειρουργείο, κυριάρχησαν είδη όπως Streptococcus mitis και Prevotella και παρέμειναν σταθερά καθόλη τη διάρκεια της μελέτης. Αυτοί οι πρώιμοι αποικιστές λειτούργησαν ως κόμβοι, καθοδηγώντας την προσέλκυση επιπρόσθετων ειδών μέσω φυλογενετικής ομοιότητας- μία διαδικασία στην οποία αναφέρθηκαν οι συγγραφείς ως «νεποτιστική στρατολόγηση». Παρά τις εξωτερικές διαταράξεις όπως η τοποθέτηση της στεφάνης, το περιεμφυτευματικό μικροβίωμα εμφάνισε ανθεκτικότητα, επιστρέφοντας στην αρχική του σύνθεση μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Λειτουργικά, το πρώιμο μικροβίωμα εμφάνισε μία μεταβολή προς αναερόβιες διαδικασίες ενώ διατήρησε την αερόβια δραστηριότητα- προτείνοντας ένα διαφορετικό μεταβολικό προφίλ από εκείνο των φυσικών δοντιών. Με το χρόνο, το μικροβίωμα του εμφυτεύματος απέκλινε σημαντικά από εκείνο της παρακείμενης οδοντοφυΐας, υποδεικνύοντας μία μικροβιακή ανάπτυξη ειδική της βιοθέσης.
«Αυτά τα αποτελέσματα αμφισβητούν την υπόθεση ότι τα εμφυτεύματα απλώς αποκτούν βακτήρια από τα γειτονικά δόντια», είπε η βασικός συγγραφέας Καθ. Purnima Kumar, πρόεδρος του Τομέα Περιοδοντολογίας και Στοματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, σε ένα δελτίο τύπου. «Αντίθετα, το εμφύτευμα κρύβει μία αυτόνομη, δομημένη κοινότητα από την αρχή- μία κοινότητα που θα μπορούσε να επηρεαστεί για την προαγωγή της υγείας και την πρόληψη της νόσου», συνέχισε.
Τα ευρήματα υποστηρίζουν την ανάπτυξη στοχευμένων στρατηγικών κατά τη στιγμή της τοποθέτησης του εμφυτεύματος, όπως αντιμικροβιακές θεραπείες, προβιοτικές επικαλύψεις ή μικροβιακή προετοιμασία (microbial priming), για να κατευθύνουν την πρώιμη αποίκηση προς μία σταθερή, υγιή κατάσταση. Η μελέτη ενισχύει επίσης τη σημασία της περιοδοντικής υγείας πριν από την εμφύτευση, εφόσον η αρχική μικροβιακή σπορά μπορεί να διαμορφώσει το μακροπρόθεσμο περιεμφυτευματικό περιβάλλον.
Οι συγγραφείς σύστησαν οι μελλοντικές έρευνες να επικεντρωθούν στη χωροταξική χαρτογράφηση των πρώιμων περιεμφυτευματικών μικροβιακών κοινοτήτων και στην ανάπτυξη διαγνωστικών εργαλείων για την παρακολούθηση των γεγονότων της πρώιμης αποίκησης. Η βαθύτερη κατανόηση της μικροβιακής διαδοχής θα μπορούσε να βοηθήσει την στροφή της περιεμφυτευματικής θεραπείας προς προορατικά και προληπτικά πρωτόκολλα, εξήγησαν.
Η μελέτη, με τίτλο «Community dynamics during de novo colonization of the nascent peri-implant sulcus”, δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 29 Απριλίου 2025 στο περιοδικό International Journal of Oral Science.
Η Dr Purnima Kumar είναι παγκοσμίου φήμης καθηγήτρια περιοδοντολογίας με έδρα τις ΗΠΑ. (Εικόνα: Καθ. Purnima Kumar
To post a reply please login or register