– Αλλά και η πολιτική για την Καινοτομία, την ευρεσιτεχνία και την πατέντα, είναι περίπου στα αζήτητα. Όπως και όλες οι λεγόμενες «ενδογενείς πηγές ανάπτυξης».
Ακόμα και Έλληνες του Εξωτερικού που θα ενδιαφέρονταν, ενδεχομένως, να κατοχυρώσουν στην Ελλάδα τις πατέντες τους πηγαίνουν αλλού. Δεν χάνουν εκείνοι. Εμείς χάνουμε.
–Η πολιτική για την Έρευνα, στα αζήτητα κι αυτή. Κι όμως θα μπορούσε να ενισχυθεί όχι με δαπανηρές πολιτικές, αλλά με έξυπνες πολιτικές. Όχι μόνο με κρατικά λεφτά (που δεν υπάρχουν τώρα), αλλά και με ιδιωτικά, αν υπήρχαν τα κατάλληλα φορολογικά κίνητρα. Το επιβάλλει άλλωστε και η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Αλλά κι αυτή στα αζήτητα…