Παροχή υπηρεσιών Botox και δερματικών ενθεμάτων από τους οδοντιάτρους

Απαντούν οι:

Gerard Kugel, DMD, MS, PhD
Αντιπρύτανης της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Tufts, Βοστόνη, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ

Michael Sesemann, DDS
Διατηρεί ιδιωτικό οδοντιατρείο στην πόλη Όμαχα, Νεμπράσκα, ΗΠΑ. Επίσης, είναι κλινικός σύμβουλος στο Κέντρο Προχωρημένης Οδοντιατρικής Εκπαίδευσης Kois στην πόλη Σηάτλ, Ουάσινγκτον, ΗΠΑ

Ronald Goldstein, DDS
Διατηρεί ιδιωτικό οδοντιατρείο στην πόλη Ατλάντα, Τζόρτζια, ΗΠΑ. Επίσης, είναι κλινικός καθηγητής στο Οδοντιατρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου Georgia Regents, Augusta, Τζόρτζια, ΗΠΑ

Απαντήσεις:
Dr Kugel: Οι καιροί αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα. Πριν από μερικά χρόνια, η σκέψη ενός οδοντιάτρου που θα έκανε Botox ή δερματικά ενθέματα θα προκαλούσε ένα μειδίαμα. Φαίνεται όμως ότι η κατάσταση δεν είναι πλέον έτσι και ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι οδοντίατροι και οι χειρουργοί στόματος είναι αυτοί που ασχολούνται με την περιοχή της κεφαλής και του αυχένα περισσότερο από τους περισσότερους γιατρούς.

Στη Μασαχουσέτη, όπου ασκώ την οδοντιατρική, ο τοπικός οδοντιατρικός σύλλογος αποδοκίμαζε για πολλά χρόνια τους οδοντίατρους που έκαναν οποιαδήποτε από αυτές τις διαδικασίες, αλλά, πρόσφατα, η άποψή τους έχει αλλάξει. Πλέον, δηλώνουν ότι οι οδοντίατροι που επιθυμούν να χορηγούν υπηρεσίες Botox και ενθεμάτων πρέπει να έχουν λάβει πιστοποίηση ειδικότητας στη στοματική και γναθοπροσωπική χειρουργική ή να έχουν ολοκληρώσει μία εκπαίδευση τουλάχιστον 8 ωρών στη χορήγηση αλλαντοτοξινών και/ή δερματικών ενθεμάτων. Η εκπαίδευση πρέπει να περιλαμβάνει οδηγίες όσον αφορά στην ανατομία της κεφαλής και του τραχήλου, την νευροφυσιολογία την επιλογή ασθενών, τις φαρμακολογικές δράσεις και τις αντενδείξεις, την αντιμετώπιση των επιπλοκών, την συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης και την εκπαίδευση hands-on επάνω στην χορήγηση αυτών των παραγόντων. Την εκπαίδευση πρέπει να την παρέχει οποιοσδήποτε οργανισμός εγκεκριμένος από την ADA.

Πιστεύω ότι η προϋπόθεση για εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας. Με οποιαδήποτε ιατρική ή οδοντιατρική διαδικασία υπάρχουν κίνδυνοι. Η εκπαίδευση και το επίπεδο ικανότητας του γιατρού μπορεί να περιορίσει αυτούς τους κινδύνους. Κατά τη γνώμη μου, ένα οδοντίατρος με αισθητικό μάτι είναι ο κατάλληλος για να αξιολογήσει τη συμμετρία και την αισθητική του προσώπου και των δοντιών. Εμείς οι οδοντίατροι έχουμε τις περισσότερες γνώσεις από όλους του άλλους παρόχους υγείας όσον αφορά στους μυς τη μάσησης και την έκφραση του προσώπου, όπως επίσης και την αισθητική του προσώπου.

Οι οδοντίατροι που εμπλέκονται με αυτές τις διαδικασίες θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν ότι πολλοί από τους ασθενείς που αναζητούν τέτοιες θεραπείες είναι πολύ απαιτητικοί. Θα πρέπει να έχουν επίγνωση των περιορισμών και να έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν με αυτούς τους ασθενείς τους , ώστε να αποφεύγουν οποιεσδήποτε παράλογες προσδοκίες.

Η ADA δηλώνει ότι υποστηρίζει τους οδοντιάτρους οι οποίοι εκτελούν οποιαδήποτε διαδικασία για την οποία έχουν την ικανότητα μέσω της εκπαίδευσης, της άσκησης και της εμπειρίας και που είναι σύμφωνη με τους νόμους της πολιτείας στην οποία ασκούν το επάγγελμα. Οι οδοντίατροι αυτοί που επιλέγουν να διεξάγουν αυτές τις διαδικασίες θα πρέπει να είναι ενήμεροι σχετικά με τους ισχύοντες κανονισμούς.

Dr. Sesemann: Η θέση μου στο ερώτημα αυτό διαμορφώνεται από τις προσωπικές μου εμπειρίες. Πριν από 3 χρόνια περίπου, αποφάσισα να κάνω εκπαίδευση επάνω σε κοσμητικές υπηρεσίες, όπως η θεραπεία με Botox και δερματικά ενθέματα. Προσέγγισα αυτήν την εκπαίδευση με ανοιχτό μυαλό για να μάθω τις τεχνικές, αλλά επίσης για να αποφασίσω το κατά πόσον αυτό ήταν κάτι που ήθελα να προσθέσω στον κατάλογο των υπηρεσιών που το οδοντιατρείο μου προσφέρει στους ασθενείς. Ένα από τους κυριότερους αντικειμενικούς στόχους ήταν να αποδείξω στον εαυτό μου ότι, ως οδοντίατρος, είχα τη γνώση και τις αναγκαίες δεξιότητες που θα μου επέτρεπαν να διεξάγω αυτές τις υπηρεσίες στον ύψιστο βαθμό.

Παρακολούθησα ομιλίες, επιδείξεις και μαθήματα hands-on με μία μεγάλη ποικιλία επαγγελματιών, συμπεριλαμβανομένων ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, νοσηλευτριών και βοηθών ιατρών. Στα σεμινάρια αυτά έγινε γρήγορα εμφανές ότι η οδοντιατρική μου εκπαίδευση και η επακόλουθη πρακτική μου εμπειρία όσον αφορά στο μυϊκό σύστημα του προσώπου έφερνε έναν άνθρωπο σαν και μένα σε μία αξιοζήλευτη θέση μέσα σε αυτές τις ομάδες διδασκομένων. Στην ουσία, ήδη γνώριζα όλες τις ανατομικές λεπτομέρειες τις οποίες άλλοι μάθαιναν για πρώτη φορά.

Αυτό το ίδιο επίπεδο άνεσης ήταν εμφανές σε επόμενες επιδείξεις και μαθήματα. Ασφαλώς, δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι άνθρωποι που κάνουν ενέσεις όλη την ημέρα έχουν μία έφεση στη χρήση της σύριγγας. Η προηγούμενη προσωπική πείρα με τις ενέσεις περιελάμβανε όχι μόνο τη χορήγηση ενδοστοματικής αναισθησίας, αλλά επίσης και την παροχή μιας ποικιλίας εξωστοματικών ενέσεων, όπως η συμπληρωματική στελεχιαία αναισθησία του κάτω φατνιακού με μία διήθηση του επιπολής αυχενικού νεύρου προσθίως του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός. Έχω επίσης εμπειρία στην χορήγηση μιας ποικιλίας ενέσεων εξωτερικών σημείων πυροδότησης για το σύνδρομο του μυοπροσωπικού πόνου ή συγκλεισιακών διαταραχών. Όπως με οποιαδήποτε τεχνική, βρήκα ότι η εκτέλεση αυτής της νέας δεξιότητας σωστά απαιτούσε πάντα τη λήψη της κατάλληλης εκπαίδευσης και την άσκηση μιας υπεύθυνης κλινικής ικανότητας.

Έτσι λοιπόν, η προσωπική μου εμπειρία μού έχει δώσει αναμφισβήτητη απόδειξη ότι οι οδοντίατροι μπορούν να είναι οι φυσικοί πάροχοι ενέσεων Botox και δερματικών ενθεμάτων για τους ασθενείς μας. Θεωρώ ότι είναι ειρωνικό το γεγονός ότι τα πολιτειακά συμβούλια των οδοντιατρικών συλλόγων δεν θεωρούν ότι οι οδοντίατροι έχουν τη δικαιοδοσία να παρέχουν ορισμένες υπηρεσίες στο μέγιστο επίπεδο. Ελπίζω ότι τελικά αυτές οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με βάση το ποιος έχει τις ικανότητες, τις γνώσεις και την εκπαίδευση για να παρέχει υπηρεσίες όπως το Botox και τα δερματικά ενθέματα.

Dr. Goldstein: Παρόλο που η λεγόμενη “crossover” παροχή υπηρεσιών υγείας αποτελεί μία σύγχρονη τάση στον τομέα της ιατρική σήμερα, τείνω να διαφωνήσω ότι ένας γενικός οδοντίατρος έχει τα προσόντα να διεξάγει θεραπεία με Botox και δερματικά ενθέματα όπως ένας εκπαιδευμένος γιατρός, ο οποίος έχει πτυχία της ιατρικής και έχει ολοκληρώσει την ειδικότητά του. Η εξαίρεση μπορεί να είναι ένας στοματικός χειρουργός, ο οποίος έχει παρόμοια εκπαίδευση και έχει δαπανήσει χρόνια μελετώντας τους μυς του προσώπου και τις χειρουργικές διαδικασίες και είναι βαθύς γνώστης των προβλημάτων που είναι πιθανόν να προκύψουν. Μπορεί ένα σεμινάριο 2 ημερών ή ακόμη και ένας κύκλος μαθημάτων 2 εβδομάδων να δώσει στον οποιονδήποτε επαρκή αυτοπεποίθηση ώστε να πραγματοποιεί θεραπεία Botox και δερματικών ενθεμάτων με την πιθανότητα σοβαρών προβλημάτων ή ακόμη και κάποιας αποτυχίας;

Συμφωνώ με τους προηγούμενους συναδέλφους ότι οι οδοντίατροι έχουν ένα οξύ αισθητικό μάτι, ότι διεξάγουν περισσότερες ενέσεις από τους συναδέλφους γιατρούς και ότι επίσης έχουν σημαντική γνώση των περιστοματικών μυών του προσώπου. Επιπλέον, πολλοί πολιτειακοί σύλλογοι έχουν συμφωνήσει ότι οι οδοντίατροι μπορούν να αδειοδοτηθούν να εκτελούν αυτές τις διεργασίες στις πολιτείες τους. Έτσι, η ανησυχία μου δεν είναι το κατά πόσον οι οδοντίατροι μπορούν να διεξάγουν αυτές τις διαδικασίες, αλλά το αν αξίζει το ρίσκο. Με τις πιθανές μηνύσεις που προέρχονται από περιστατικά με παράλυση ή νέκρωση, ένα οδοντιατρείο μπορεί να καταστραφεί μέσα σε μία νύχτα. Και τέτοιες περιπτώσεις είναι ένα γεγονός.

Ένα άλλο άρθρο αναφέρει προβλήματα από κάποιους χρήστες στους οποίους η φαρμακευτική ουσία του Botox μπορεί να εξαπλωθεί από την περιοχή της ένεσης σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα δηλητηρίασης αλλαντίασης, συμπεριλαμβανομένης της παράλυσης, της δυσκαταποσίας, της αναπνευστικής δυσχέρειας και άλλων προβλημάτων. Ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα είναι ο ασθενής ο οποίος μπορεί να εμφανίσει έντονο περιστοματικό πρήξιμο, οίδημα, πτώση του άνω χείλους, ανισότητα των χειλέων ή άλλα προβλήματα. Η απάντηση που ακούω συχνότερα είναι ότι «Είναι μόνο προσωρινό και θα επανέλθει στο φυσιολογικό μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες». Εντούτοις, αυτές οι παρενέργειες μπορεί να είναι πολύ προβληματικές για τους ασθενείς, τους οποίους απασχολεί ιδιαιτέρως η εμφάνιση του προσώπου τους, ακόμη και αν το πρόβλημα είναι μόνο προσωρινό.

Οι οδοντίατροι είναι ειδικά εκπαιδευμένοι να κάνουν ενδοστοματικές ενέσεις. Αντιθέτως, οι πλαστικοί χειρουργοί και οι δερματολόγοι είναι εκπαιδευμένοι στις ενέσεις στο πρόσωπο. Ο κάθε επαγγελματίας χρησιμοποιεί τις ικανότητές του σε τέτοια καθημερινή βάση, ώστε το περιθώριο σφάλματος να είναι πολύ μειωμένο. Δυστυχώς, ο τρόπος δράσης των οδοντιάτρων αναμιγνύεται με ιατρικά-αισθητικά υβρίδια και έχει ως κίνητρο πιθανώς το χρηματικό κέρδος.

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο κάθε οδοντίατρος πρέπει να κάνει τις δικές του προσωπικές επιλογές σχετικά με την κατεύθυνση του οδοντιατρείου του και να ζυγίσει το κατά πόσο η διακινδύνευση υπερσκελίζει τα οφέλη.