DT News - Greece - Τα μυστικά της επιτυχίας μου

Dental Tribune International

Τετ. 2 Μαΐου 2012

Hope Watson, DMD Αποφοίτησε το 1997 από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα και διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην Maryville, Tenn. Είναι ενεργό μέλος της ADA και σήμερα υπηρετεί ως αντιπρόεδρος στη Δεύτερη Περιφέρεια του Οδοντιατρικού Συλλόγου του Tennessee.

«Λοιπόν, πόσους ασθενείς δέχεται το ιατρείο σας τη μέρα;» Είναι ένα ερώτημα που ακούγεται συχνά μεταξύ συναδέλφων σε αυτή τη δύσκολη οικονομική περίοδο. Οι οδοντίατροι αντιλαμβάνονται ότι η επιστροφή των ασθενών για αποτρύγωση και προληπτική είναι το ψωμί και το βούτυρο των ιατρείων μας. Είναι ο χώρος που διατηρεί σε κίνηση το ιατρείο. Η απάντησή μου στην ερώτηση αυτή είναι «είκοσι τέσσερις έως 30».

Ναι, διατηρώ τρεις οδοντιατρικούς υγιεινολόγους πλήρους απασχόλησης και αρκετό προσωπικό αποφασισμένο να διατηρήσει το πρόγραμμά τους γεμάτο. Αλλά με τις συνεχώς αυξανόμενες μειώσεις και περικοπές των οδοντιατρικών παροχών των ασφαλιστικών εταιρειών, πώς διατηρούμε το πρόγραμμά μας γεμάτο; Εκπαιδεύουμε τους ασθενείς στη σημασία της καλής στοματικής υγείας.
Με μεγάλωσε μία εκπαιδευτικός. Η μαμά μου δίδασκε βιολογία και ανατομία σε γυμνάσιο και λύκειο για περισσότερα από 30 χρόνια. Όταν πήγα στο κολέγιο, ήξερα ότι ήθελα να γίνω οτιδήποτε άλλο από εκπαιδευτικός. Οι άλλοι αντιμετωπίζουν ελαφρά την εργασία του εκπαιδευτικού - στο σπίτι πριν από τις 4 μ.μ., τα καλοκαίρια ελεύθερα, ποτέ δουλειά στις διακοπές ή τις σχολικές αργίες.
Αλλά, όταν μεγαλώνεις μ' ένα δάσκαλο, ξέρεις ότι αυτά απέχουν πολύ από την αλήθεια. Οι εκπαιδευτικοί είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους που γνωρίζω. Το έργο του αληθινού δασκάλου δεν τελειώνει ποτέ. Έτσι, όταν έγινα δεκτή στην Οδοντιατρική Σχολή, σκέφτηκα «σπουδαία! επιτέλους, η αμφιβολίες τέλειωσαν! Θα γίνω γιατρός!».
Λοιπόν, βγήκα γελασμένη. Την πρώτη μέρα στην Οδοντιατρική Σχολή – στο πρώτο μου μάθημα – ένα ζεστό πρωινό του Ιουλίου, ο διακεκριμένος καθηγητής, οδοντίατρος, συγγραφέας και πολύ τρομακτικός τύπος, μπήκε στην αίθουσα. Έριξε το βιβλίο του στο έδρανο και ανακοίνωσε «η λέξη δόκτωρ, στα λατινικά, μεταφράζεται ως δάσκαλος!» «ΤΙ;» Σκέφτηκα. «Πλάκα μας κάνει; Δεν είναι αυτό που ζήτησα!».
Αυτό που κατάλαβα τα τελευταία 13 χρόνια που λειτουργώ το δικό μου ιατρείο είναι ότι ακριβολογούσε απολύτως. Κάθε μέρα έχω το προνόμιο να βοηθώ στην αποκατάσταση και διατήρηση της στοματικής υγείας των ανθρώπων. Όχι επειδή οι ασθενείς τρέχουν στην πόρτα μου ζητώντας αναισθησία, σφραγίσματα, στεφάνες, ή να αφαιρέσω την αντιαισθητική πέτρα κάτω απ' τα ντελικάτα ούλα τους, αλλά περισσότερο επειδή εκπαιδεύω τους ασθενείς και συνάπτω σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί τους, έτσι ώστε να γίνω όχι μόνο η οδοντίατρός τους, αλλά και φίλη και ο οδηγός τους για καλή υγεία του στόματος και γενικά.

Η επιτυχία ξεκινά με την εκπαίδευση

Όταν ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου το 1998, είχα μόνο ένα βοηθό οδοντιάτρου. Άνοιξα το ιατρείο μου σε μία περιοχή που, για το μικρό της μέγεθος, ήταν κορεσμένη από γενικούς οδοντιάτρους. Όπως κάθε νέος οδοντίατρος στην αρχή, περίμενα ότι θα έβλεπα μεγάλο αριθμό επειγόντων περιστατικών.
Αυτό που δεν ήθελα ήταν να βγάλω μία φήμη ως μαγαζί της μιας φοράς, ένας οδοντίατρος «φτιάξε το και τέλος». Έτσι, υποδεχόμενη τους νέους ασθενείς, προσπάθησα να ασχοληθώ με τα προβλήματά τους, αλλά ταυτόχρονα τους ενημέρωνα σχετικά αυτά που συνέβαιναν στο στόμα τους.
Η εκπαίδευση των ασθενών σχετικά με περισσότερες περιοχές ενδιαφέροντος αποδείχθηκε μεγάλο πράγμα από πολλές απόψεις. Οι ασθενείς ήταν ευγνώμονες όταν αντιμετωπιζόταν το αρχικό τους πρόβλημα, αλλά αφιερώνοντας χρόνο για να εκφράσω την ανησυχία μου για άλλα προβλήματα στο στόμα τους, αντιλαμβάνονταν ότι νοιαζόμουν και ότι δεν ήθελα να εμφανιστούν και πάλι ως επείγοντα περιστατικά.
Άρχισε να διαμορφώνεται ένα επίπεδο εμπιστοσύνης. Πριν περάσει πολύς καιρός, κάποιοι από τους ασθενείς έκτακτης ανάγκης έγιναν ασθενείς με ολοκληρωμένα σχέδια θεραπείας.
Μεγάλες ανταμοιβές είδα εφαρμόζοντας το ίδιο με τακτικούς ασθενείς. Εξακολουθώ να χρησιμοποιώ απλές αναλογίες που οι ασθενείς μπορούν να καταλάβουν, για να εξηγήσω πολύπλοκες βιολογικές διεργασίες του σώματος. Μερικές φορές, οι αναλογίες μου είναι τόσο ανόητες που γελάμε όλοι μαζί, αλλά το μήνυμα μεταδίδεται δυναμικά και επηρεάζει την αντίληψη των ασθενών και τη λήψη αποφάσεων προς την αποδοχή των σχεδίων θεραπείας που προτείνω.
Οι ασθενείς εκτιμούν την αίσθηση του χιούμορ, και αυτός είναι ένας έξοχος τρόπο να βγάλω την «άσπρη ποδιά» και να δείξω στους ασθενείς ότι ο ρόλος μου ως οδοντιάτρου είναι μόνο ένα μέρος του εαυτού μου ως άτομο.
Πιο σοβαρά, εξηγώ στους ασθενείς τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια των διαφόρων σταδίων της εξέτασής τους και τι μπορούν να περιμένουν να αισθανθούν σε κάθε βήμα. Οι επεξηγήσεις ανακουφίζουν την ανησυχία τους ότι «μπορεί να πονέσει», ενώ ταυτόχρονα διδάσκονται ότι η επίσκεψη στον οδοντίατρο είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα καθάρισμα στα δόντια τους.
Πρέπει να εξηγούμε τη διαδικασία. Με αυτόν τον τρόπο τονίζουμε το γεγονός ότι ψάχνουμε για κάτι περισσότερο από ίσια και λευκά δόντια. Οι ασθενείς πρέπει να πληροφορηθούν ότι ερευνούμε για ασθένειες των ούλων και καρκίνο του στόματος, πέρα από την τερηδόνα και πιστεύω ότι πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι αυτό είναι το μόνο πράγμα που ψάχνουμε.
Οι ασθενείς πρέπει να καταλάβουν ότι αναζητούμε εξωστοματικές αλλαγές που θα μπορούσαν να σώσουν τη ζωή τους. Ήμουν εγώ, όχι ο παθολόγος τους, που παρατήρησα αλλαγές του δέρματος σε πολλούς ασθενείς. Δύο από αυτούς τους ασθενείς έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για μελάνωμα, άλλος για ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα των χειλέων και αρκετοί για βασικοκυτταρικό καρκίνωμα. Ο χρόνος που δαπανάται στην εκπαίδευση των ασθενών δεν είναι χαμένος.
Οι επεξηγήσεις συχνά παρακινούν σε ερωτήματα που όχι μόνο οδηγούν σε διάλογο, αλλά και βοηθούν στην οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης με τους ασθενείς. Η ενσωμάτωση της τεχνολογίας στο ιατρείο μου ήταν επίσης ένας πολύ καλός τρόπος εκπαίδευσης των ασθενών. Στον τομέα αυτό ομολογουμένως καθυστέρησα για αρκετά χρόνια, αλλά τώρα που έχω την τεχνολογία, εύχομαι να είχα πάρει τη μεγάλη απόφαση νωρίτερα.
Η ψηφιακή ακτινογραφία και η ενδοστοματική κάμερα είναι από τα καλύτερα εργαλεία για την εκπαίδευση των ασθενών μπορούμε να έχουμε στο ιατρείο μας. Εάν έχετε πρόβλημα να μεταδώσετε στους ασθενείς σας γιατί ένα ραγισμένο δόντι χρειάζεται στεφάνη ή γιατί πρέπει να αντικατασταθεί μία αποτυχημένη αποκατάσταση ή γιατί ένα δόντι χρειάζεται ενδοδοντική θεραπεία, χρειάζεστε οπωσδήποτε αυτά τα δύο εργαλεία. Ξέρω ότι αυτό το ακούμε πολύ συχνά, αλλά σας διαβεβαιώνω, είναι απόλυτη αλήθεια!
Η μεγεθυμένη απεικόνιση των ευρημάτων σας θα κινητοποιήσει τους ασθενείς να σας ζητήσουν πιο ριζική και πιο γρήγορη εργασία, ώστε ν' αποκτήσουν ένα υγιές και όμορφο στόμα. Αυτά τα τρομερά εργαλεία, επίσης, θα βοηθήσουν το προσωπικό σας να δείξει στους ασθενείς τι μπορεί να συμβαίνει στο στόμα τους και αυτό οδηγεί σε συζητήσεις που κάνουν τον εκπαιδευτικό σας ρόλο πολύ πιο εύκολο.
Πολύ συχνά πια, βλέπω ασθενείς που έχουν ήδη άποψη για το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα της θεραπείας τους, επειδή ένα μέλος του προσωπικού τους έχει παρουσιάσει το πρόβλημα και απάντησε στις ερωτήσεις τους. Ο ρόλος του δασκάλου επεκτείνεται και στο ρόλο μου ως ιδιοκτήτριας της εταιρείας μου, ανώτερης συνεργάτη οδοντιάτρου και διευθύντριας του προσωπικού μου. Το όραμά μου άνοιξε αυτό το ιατρείο και καθοδηγεί την καθημερινή λειτουργία της εταιρείας μου.
Η ικανότητά μου να εκπαιδεύω την ομάδα μου σχετικά με αυτό το όραμα μας ενώνει, μας βοηθά να υλοποιήσουμε σύνθετες ιδέες και σχέδια θεραπείας, και εξασφαλίζει ότι οι ασθενείς βιώνουν μία ομαλή, σταθερή, θετική διαδικασία.
Η ανάπτυξη σχεδίων εταιρικών μαθημάτων διασφαλίζει ότι ακολουθούνται απλά και επαναλαμβανόμενα καθήκοντα, ώστε οι ασθενείς να λαμβάνουν πλήρη φροντίδα από τη στιγμή που εισέρχονται το ιατρείο μας, να παραπέμπονται σε ειδικούς, μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία τους και να έρχονται σε τακτικές επισκέψεις.
Λειτουργώντας ως δάσκαλος στο πλαίσιο του οδοντιατρείου σας θα είναι μία ευεργετική εμπειρία για όλους. Μπορεί να σας ωθήσει σε μία περιοχή που ίσως δεν είστε εξοικειωμένοι, αλλά θα πάρετε κάποια πολύτιμα μαθήματα.