DT News - Greece - Αλλαγές στη γλώσσα του σώματος των ασθενών

omnipress

Τρι. 19 Μαρτίου 2013

Μία συνέντευξη με τον καθηγητή J. Sheperd, της Ιατρικής Σχολής της Ουαλίας, σχετικά με τη βία σε ιδιωτικά ιατρεία

Η βία έναντι επαγγελματιών υγείας είναι σπάνια αλλά πιθανή όπως φαίνεται από τα τελευταία κρούσματα ληστείας και βιασμών έναντι γυναικών οδοντιάτρων στις Φιλιππίνες. Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή της Ουαλίας, υπάρχουν αρκετές ενέργειες στις οποίες μπορούν να προβούν οι οδοντίατροι για να προλάβουν και να διαχειριστούν τη βίαιη συμπεριφορά ασθενών στο ιατρείο τους. Το DT Asia Pacific συζήτησε με τον καθηγητή J. Sheperd σχετικά με τις σημαντικότερες στρατηγικές και το ρόλο του σχεδιασμού του οδοντιατρείου για την πρόληψη αυτών των συμβάντων.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι στατιστικές σχετικά με περιστατικά βίας σε ιατρεία είναι πολύ δύσκολο να ανευρεθούν. Η βία έναντι επαγγελματιών υγείας έχει αυξηθεί ή μειωθεί τα τελευταία χρόνια.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όπως προαναφέρατε, δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία, τουλάχιστον στην Ευρώπη, που να γνωρίζω για να αξιολογήσω τη συχνότητα βίαιων περιστατικών σε ιατρεία. Αν μιλάμε για τη γενικότερη εγκληματικότητα, παρατηρούμε μία πτωτική τάση στο Ηνωμένο Βασίλειο και ολόκληρη την Ευρώπη. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια δεδομένα πως η κρίση στην Ευρώπη έχει οδηγήσει στην αύξηση της εγκληματικότητας, συγκεκριμένα κλοπών και ληστειών, που μπορεί επίσης να επηρεάσουν ιδιωτικά ιατρεία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα βασικά αίτια βίαιης συμπεριφοράς σε ιδιωτικά ιατρεία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μερικές φορές το στρες μπορεί να αποτελεί ερέθισμα, που αποτελεί ένα επιχείρημα, για παράδειγμα, στην Οδοντιατρική, για τη διατήρηση των επιπέδων στρες στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, την έγκαιρη διαχείριση του πόνου και την κατανόηση απέναντι στους ασθενείς. Οι ασθενείς με νοητικά προβλήματα ή όσοι κάνουν κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων διεγερτικών ουσιών όπως η κοκαΐνη μπορεί να γίνουν βίαιοι, καθώς και οι ελαφρώς ψυχωτικοί ή αγχώδεις ασθενείς.
Ένας λόγος που δεν παρατηρείται τόσο στην Οδοντιατρική όσο στην Ιατρική είναι πως μερικές φορές οι άνθρωποι νιώθουν εκνευρισμό για την κατάστασή τους, πιστεύοντας πως κάποιος θα έπρεπε να έχει κάνει περισσότερες ενέργειες για την πρόληψη ενός νοσήματος.
Ένα υποτιμημένο αίτιο είναι τα χρήματα. Αν οι οδοντίατροι τυχαίνει να διαθέτουν ένα ακριβό αυτοκίνητο ή να πραγματοποιούν διαφήμιση ακριβών υπηρεσιών στο ιατρείο τους, ορισμένοι ασθενείς θα το ερμηνεύσουν ως στοιχείο πλούτου που μπορεί να ενθαρρύνει την κλοπή. Οι οδοντίατροι θα πρέπει, επίσης, να υπολογίζουν το θεραπευτικό κόστος αναλυτικά και να διαχειρίζονται τα παράπονα σε αυτόν τον τομέα άμεσα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ορισμένα περιστατικά βίας θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί με τον εντοπισμό των πρώτων προειδοποιητικών σημείων. Ποια είναι τα συνηθέστερα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι φωνές και οι βίαιες χειρονομίες, για παράδειγμα να δείχνουμε κάποιον με το δάκτυλο, είναι εμφανή σημεία πιθανής εκδήλωσης βίας. Ωστόσο, συχνά παρατηρούνται μεταβολές στη γλώσσα του σώματος του ασθενή που θα πρέπει να γνωρίζουν οι οδοντίατροι. Τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια μπορεί να είναι πράγματα όπως ταχεία αναπνοή, διεύρυνση των ρουθουνιών, ανησυχία ή επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Το προσωπικό του οδοντιατρείου θα πρέπει οπωσδήποτε να αναγνωρίζει τη δική τους απόκριση σε αυτά τα σημεία. Είναι πολύ εύκολο να ανταποκριθούμε συνειδητά σε μία επιθετική περίπτωση με τρόπο που να αυξάνει την ένταση χωρίς να πούμε μία λέξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες είναι οι καλύτερες στρατηγικές που προτείνετε για την αντιμετώπιση βίαιων συμπεριφορών;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γιατροί και οι οδοντίατροι σε φυσικό και ψυχολογικό επίπεδο. Το σημαντικότερο είναι να γνωρίζουν πως οι ασθενείς δε συνειδητοποιούν πως οι ασθενείς κάνουν τον οδοντίατρο να φαίνεται ανίκανος με την κριτική τους. Έτσι, αν ένας ασθενής γίνει επιθετικός κατά τη διάρκεια μίας επέμβασης ή απλά συνειδητοποιήσει πως η επέμβαση του προκαλεί δυσανεξία, πόνο ή οποιαδήποτε άλλη δυσκολία, ο οδοντίατρος θα πρέπει να εξηγήσει ξεκάθαρα στον ασθενή τι περιλαμβάνει η θεραπεία και τι να περιμένει.
Οι οδοντίατροι θα πρέπει να είναι πάντα ευγενικοί και να προσπαθούν να αναζητήσουν τους πραγματικούς προβληματισμούς των ασθενών τους. Προτείνεται να συνομιλούν ήρεμα με τους εκνευρισμένους ασθενείς και να τους δίνουν ιδιαίτερη προσοχή, ενώ θα πρέπει να στέκονται εκτός του προσωπικού τους χώρου και ελαφρώς εκτός από το εύρος πρόσβασης των χεριών τους. Αν είναι δυνατό, οι οδοντίατροι θα πρέπει να στέκονται πάντα και να λειτουργούν στην αδύναμη πλευρά του ασθενή, που είναι συνήθως η πλευρά στην οποία οι ασθενείς φορούν το ρολόι τους.

Και σε φυσικό επίπεδο;
Ακόμη κι αν διαθέτουν εκπαίδευση σε θέματα αυτοάμυνας, οι γιατροί και το προσωπικό θα πρέπει να αποφεύγουν μία σωματική αντιπαράθεση και αναζητούν βοήθεια. Αν ένα μέλος του προσωπικού παγιδευτεί, ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιήσει οτιδήποτε, ακόμη και μία πετσέτα, για προστασία. Αν τον πιάσουν από το λαιμό, για παράδειγμα, δεν θα πρέπει να διστάσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του κλωτσώντας, γρατζουνώντας, δαγκώνοντας και χρησιμοποιώντας τα νύχια του.
Γενικά, όλες οι περιπτώσεις βίας θα πρέπει να αναφέρονται στην αστυνομία και να καταγράφονται σχολαστικά. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, σχεδόν τα μισά περιστατικά βίας που καταλήγουν στο νοσοκομείο δεν αναφέρονται στην αστυνομία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο βιβλίο σας αφιερώνετε ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο σχεδιασμό του οδοντιατρείου. Μπορείτε να εξηγήσετε πώς ο σχεδιασμός ενός οδοντιατρείου μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή την αντιμετώπιση βίαιων συμπεριφορών;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο σχεδιασμός του οδοντιατρείου μπορεί να είναι πράγματι πολύ σημαντικός. Σε μία κλινική, για παράδειγμα, τα έπιπλα θα πρέπει να είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε ένα μέλος του προσωπικού να βρίσκεται πάντα πιο κοντά στην έξοδο από τον ασθενή και να μην μπορεί να στριμωχθεί εύκολα. Ο χώρος υποδοχής θα πρέπει να δημιουργεί μία απόσταση μεταξύ των ασθενών και του γραμματέα ώστε να μην μπορεί να τον φτάσει με τα χέρια. Είναι επίσης σημαντικό να μην υπάρχουν γυάλινα αντικείμενα, ψαλίδια ή άλλα οξύαιχμα αντικείμενα στο χώρο ώστε να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν από εκνευρισμένους ασθενείς επειδή θα χρησιμοποιήσουν οτιδήποτε ως όπλο σε μία ακραία περίπτωση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Συχνά οι οδοντίατροι, ειδικά μετά την αγορά του ιατρείου, δεν επηρεάζουν σημαντικά τον τρόπο διαμόρφωσης του οδοντιατρείου. Τι μπορούν να κάνουν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να είναι χρήσιμο να ζητούν τη γνώμη αστυνομικών ή αξιωματικών της ασφάλειας για τη μεγιστοποίηση της ασφάλειας με απλά μέτρα όπως καλό φωτισμό ή κλειδαριές, ειδικά σε οδοντιατρεία που εντοπίζονται σε πιο φτωχές συνοικίες με ευρεία κοινωνικά προβλήματα όπως ανεργία ή χρήση ναρκωτικών. Συχνά προτείνουν πως τα δέντρα και οι θάμνοι στον κήπο μπροστά από το ιατρείο δεν κρύβουν την πρόσοψη του κτιρίου, ώστε ένας ληστής να είναι ορατός όταν εισέρχεται στην πρόσθια είσοδο από το δρόμο.
Ωστόσο, όλα αυτά θα ήταν άσκοπα αν το προσωπικό δεν είναι εξοικειωμένο με όλες τις προδιαγραφές του χώρου και δε γνωρίζουν πού βρίσκονται τα κουμπιά του συναγερμού ή οι έξοδοι. Επομένως, οι οδοντίατροι θα πρέπει να ενημερώνουν τακτικά τα μέλη του προσωπικού για αυτά τα ζητήματα. Το προσωπικό στο χώρο υποδοχής θα πρέπει να είναι εκπαιδευμένο στις διαπροσωπικές σχέσεις αλλά να μην αναλαμβάνει καθήκοντα για τα οποία δεν έχει εκπαιδευθεί, εξηγώντας τη φύση διαφόρων οδοντιατρικών προβλημάτων, για παράδειγμα. Σίγουρα αυτό είναι καθήκον του οδοντιάτρου.

Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη.